Původci změn horské přírody jsou reliéf/nadmořská výška, hydroklima a lidská aktivita. Tradičně byly za nejdůležitější považovány reliéf/nadmořská výška a hydroklima. Pokus o rekonstrukci životního prostředí kvartéru je založen na tomto předpokladu. Nárůst významu lidské stopy je však exponenciální, a to jak ve smyslu urychlení eroze vzhledem ke špatnému půdnímu hospodářství v mnoha tropických zemích, tak ale i ve smyslu správného hospodaření s půdou v mnoha zemích mírného pásma. V antropocénu se lidská činnost stala dominantním hybatelem v globálním měřítku i přesto, že v místním či regionálním významu mohou být stále hlavními činiteli změn reliéf/nadmořská výšky a hydroklima. Je obecně uznáváno, že horské biomy jak v mírném tak i v tropickém pásmu, z důvodu jejich hustého zalidnění a jejich širokého světového rozšíření, jsou oblastmi, které nejvíce přispívají k celosvětově se měnícímu horskému prostředí. Zatímco ve vyspělých zemích je lidská aktivita vyjádřena způsobem hospodaření s půdou a cenou inženýrských prací, v rozvojových zemích a v zemích nacházejících se v procesu transformace, zvýšenou sedimentaci často doprovází intenzifi kace využívání půdy. Tento argument je založen na analýze rozložení horských pásem, hustotě zalidnění, údajích o lidské stopě a údajích o pohybu sedimentů z horských oblastí celého světa.
The drivers of environmental change in mountains are relief/elevation, hydroclimate and human activity. Traditionally, it has been held that relief/elevation and hydroclimate are most important. Attempts to reconstruct Quaternary environments rely on this assumption. Increasingly, however, the human footprint has grown exponentially, both in the sense of accelerating erosion through poor land management in many tropical countries and in the sense of stabilizing the landscape through good land management in many temperate countries. In the Anthropocene Epoch, human activity has become the dominant driver at global scale, even though at local and regional scales relief/elevation and hydroclimate may continue to be dominant. It is also proposed that montane biomes, both temperate and tropical, because of their high population density and their extensive global distribution, are the mountain regions which are contributing most to the changing of global mountain environments. In developed countries that human activity is expressed in the form of land management and expensive engineering works; in developing countries and in countries in transition, accelerated sedimentation often accompanies rapidly intensifying land use.The argument is based on analysis of mountain life zone distribution, population density, human footprint data and sediment fl ux records from mountain regions world-wide.