Termínem pounus jsou v severské tundře označovány kopečkovité formy reliéfu výšky zhruba 1 m a průměru do 2 m, vzniklé spolupůsobením mrazových procesů a vegetace. Van Vliet-Lanoë & Seppälä (2002) rozlišují pounus na rašelinné, minerogenní s více jak 30 cm rašeliny, minerogenní s méně než 30 cm rašeliny (thufury) a balvanité. V předložené práci je prezentováno porovnání vegetačního krytu pounus v oblasti severofinského Keva, severošvédského Abiska, Dovrefjellu v jižním Norsku a kopečkovitých forem v Krkonoších. Doplněno je základními geografickými charakteristikami lokalit. Přítomnost stejných dominant rašeliníků, obdobné druhové zastoupení cévnatých rostlin spolu se sezonním promrzáním jak skandinávských tak krkonošských subarkticko-subalpinských rašelinišť považují autoři za zřetelné důkazy existence rašelinných pounus i v Krkonoších. Je diskutován i jejich cyklický vývoj. Vyhodnocení vztahu mezi výškou sněhu a promrznutím rašeliny v Krkonoších ukazuje, že k lokálnímu promrznutí může dojít i pod 350 cm mocnou sněhovou pokrývkou. Pítomnost minerogenních a balvanitých typ pounus je v Krkonoších velmi omezená, pravděpodobně v důsledku menší intenzity promrzání minerální půdy.
Pounus is a term used for northern tundra hummock formations that are about 1 m high and up to 2 m wide. They were created by the interaction of frost processes and vegetation. Van Vliet-Lanoë & Seppälä (2002) distinguish 4 types of these formations: peaty, minerogenic with more than 30 cm of peat, minerogenic with less than 30 cm of peat (thufurs) and stony type. In this paper we present the comparison of vegetation cover of pounus in the region of Kevo - northern Finland, Abisko - northern Sweden, Dovrefjell - southern Norway and the hummocky formations in the Giant Mountains (Krkonoše in Czech). Basic geographical characteristics of the respective localities are included. We consider the presence of identical Sphagnum species, the analogical composition of vascular plants as well as the seasonal freezing of subartic-subalpine peat bogs in both Scandinavia and the Giant Mountains to be clear evidence of the existence of peat pounus in the Giant Mountains. Its cyclic developement is being discussed as well. The evaluation of the relationship between the height of snow cover and the freezing of peat bogs in the Giant Mts. shows that the local freezing may take place even under a 350 cm thick snow cover. Presence of minerogenic and stony types of pounus in the Giant Mts. is probably highly limited due to a less intensive freezing of mineral soil.